Karaoklar Ekolojik Hayat Çiftliği olarak, doğal kaynakları tahrip etmeden, mümkün olduğunca sürdürülebilir tarım anlayışını benimseyen organik tarım uygulamalarımız ile kaliteli, güvenli ve sağlıklı gıda elde etmeyi amaçlamaktayız.
Ülkemizdeki organik tarımın tanımı ve gelişimini ele aldığımız makalemizi sizlerle paylaşıyoruz.
Tarım; pek çok bilim dalı gibi araştırma inceleme ve gözleme dayalı bir bilim dalıdır. Hedeflerini doğru olarak ortaya koyan ve araştırmalarını sektörlere bağlı olarak yönlendirebilen ülkeler bugün gelişmiş ülkeler olarak adlandırılırlar. Ülkemizde ise tarım çalışmaları Cumhuriyetin ilanından sonra hızlanmış bugün yapılan araştırmaların temeli atılmıştır. Ülkemizde tarımsal araştırmalar Tarım ve Köy işleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü’ne bağlı araştırma enstitüleri, üniversitelerin ziraat, biyoloji, kimya, çevre mühendisliği, ekonomi ve işletme fakülteleri ile özel sektör tarafından yapılmaktadır. Araştırma bilinmeyenleri ortaya çıkarmak, durum tespiti veya mevcut bir problemi ortadan kaldırmak amacıyla yapılır.
Ülkemizde organik tarımın dış satımının dikkat çekici boyuta ulaşması ile araştırma çalışmalarına da hız verilmiştir. 2000 yılından sonra, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından organik tarım araştırmalarına destek verilmeye başlanmış, Bakanlığa bağlı tüm araştırma enstitüleri organik tarımla ilgili araştırma projesi hazırlamaya teşvik edilmiştir (Anonim 2009 b).
Organik tarım, ekolojik çeşitliliğin korunmasını esas alan, insan ve çevre odaklı sürdürülebilir bir tarım sistemidir. Türkiye’de organik tarım, 1980’li yılların ortasında Avrupalı ithalatçıların talepleri doğrultusunda Ege Bölgesi’nde başlamış, daha sonra diğer illere yayılmıştır. Gelişmiş ülkelerde organik tarım hareketine çiftçiler öncülük etmiş olmasına karşın, Türkiye’de organik tarımın benimsetilmesinde Avrupalı özel organik tarım şirketleri aktif rol oynamıştır (Demiryürek, 2011).
Türkiye’de organik tarım ile ilgili olarak ilk defa 1994’de “Bitkisel ve Hayvansal Ürünlerin Ekolojik Metodlarla Üretilmesine İlişkin Yönetmelik” yayınlanmıştır (Resmi Gazete, 1994). Daha sonra AB mevzuatındaki değişikliklere uyum sağlamak amacıyla, 11.07.2002 tarihinde “Organik Tarımın Esasları ve Uygulamasına İlişkin Yönetmelik” çıkarılmıştır (Resmi Gazete, 2002). Organik Tarım Kanunu 03.12.2004’de (Resmi Gazete, 2004a), kanuna ait yönetmelik ise 10.06.2005’de (Organik Tarımın Esasları ve Uygulamasına İlişkin Yönetmelik) yayınlanmıştır (Resmi Gazete, 2005). Türkiye’de organik tarım ürünlerinin belgelendirilmesi, 18.08.2010’da yayınlanan “Organik Tarımın Esasları ve Uygulamasına İlişkin Yönetmelik” çerçevesinde yürütülmektedir. Yönetmeliğin amacı; ekolojik dengenin korunması, organik tarım faaliyetlerinin yürütülmesi, organik üretimin ve pazarlamanın düzenlenmesi, geliştirilmesi ve yaygınlaştırılmasına ilişkin usul ve esasları belirlemektir (Resmi Gazete, 2010).
İyi tarım uygulamaları; orta ve uzun vadede gıda güvenliği, gıda kalitesi, üretim etkinliği, çevresel kazanımların belirli hedeflerini karşılayan gıda işleme ve perakende firmaları, çiftçiler, tarım işçileri ve tüketicilerin gıda üretimi, kalitesi ve güvenliği ile tarımın çevresel sürdürülebilirliği hakkındaki taahhütleri bağlamında ortaya çıkmıştır (İçel, 2007).
İyi tarım uygulamalarında, kimyasal gübre ve ilaç kullanımı belirli bir program dâhilinde azaltılarak, tarımsal faaliyetlerden kaynaklanan çevresel zararın en aza indirilmesi hedeflemektedir.
Kaynak: Anonim 2009 b. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Organik Tarım Araştırma Grup Toplantısı Tutanakları
https://orgprints.org/20465/1/T%C3%BCrkiyede_Organik_Tar%C4%B1m_Ara%C5%9Ft%C4%B1rmalar%C4%B1.pdf
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi Cilt 29, Sayı 2, 28.06. 2019
Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun Meslek Yüksekokulu, Park ve Bahçe Bitkileri Bölümü, Samsun, Türkiye 2 Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Ekonomisi Bölümü, Samsun, Türkiye
Demiryürek, K. (2011). Organik tarım kavramı ve organik tarımın dünya ve Türkiye’deki durumu. Gazi Osmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36.
Resmi Gazete (2002). Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik. Sayı: 24812, 11.07.2002.
Resmi Gazete (2005). Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik. Sayı: 25841, 10.06.2005.
Resmi Gazete (2010). Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik. Sayı: 27676, 18.08.2010.
İçel, C. D. (2007). Avrupa Birliği ülkelerinde iyi tarım uygulamaları ve Türkiye ile karşılaştırılması. (AB Uzmanlık Tezi), T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, Ankara, Türkiye.